Waarom de overheid achteraan hobbelt met mediation

Hoe kan het toch, dacht ik bij het zien van Nieuwsuur over het onbeperkt subsidiëren van duurbetaalde advocaten, dat de overheid zo opvallend achterloopt bij het omarmen van mediation, als bewezen effectieve en kostenbesparende methode van conflictoplossing? Nou… De overheid heeft bijvoorbeeld oneindig veel geld en tijd, en daarmee macht in juridische procedures. En niemand binnen een overheidsorganisatie is echt verantwoordelijk voor het ontstane probleem en voor de oplossing en bijbehorende kosten. Zo lang we niks doen aan dit systeemfalen, blijven er in de huidige juridische en bureaucratische processen burgers gruwelijk klem raken, miljoenen euro’s door het putje stromen en paarden wegrennen met vertrouwen in diezelfde overheid. >Reageer hier op ‘Waarom de overheid achteraan hobbelt met mediation’.

Juridiseringsjunk

De overheid is hier een dader, maar ook een patiënt. Om specifiek te zijn: een zware procesverslaafde. En zoals bekend kan een junk alleen onder deskundige begeleiding afkicken van zijn juridiseringsbehoefte.

De vraag is nu: Hoe gaan we dit fixen?

Het korte, simpele antwoord: Door niet langer het primaat neer te leggen bij het recht, maar bij een gestructureerd en oplossingsgericht ‘goed gesprek’, zoals mediation. En door tegelijk de machtsongelijkheid uit te schakelen. Zeg maar: door een transitie van een disfunctioneel, fossiel systeem naar een toekomstbestendig model, waarin de overheid weer dienstbaar wordt aan haar burgers.

Een paar suggesties:

• Zullen we eens beginnen met het ombouwen van de start van het systeem: wanneer er een conflict is of dreigt tussen overheid en burger, dan starten we niet met een juridische procedure maar met een (pre-)mediation, of anderszins professioneel begeleid ‘goed gesprek’. Mocht blijken dat partijen hiermee niet tot een resultaat komen, dan kan er altijd nog een korte juridische procedure volgen. Mediation als standaard vertrekpunt in andere rechtsgebieden, zoals arbeid– en familiezaken, blijkt al decennia overtuigend succesvol.
• Laten we conflict eens gaan opnemen in de beoordelingssystematiek van de verantwoordelijke ambtenaren en teams.
• En tot slot, laten we de conflictkosten ook eens inzichtelijk maken per casus en per ambtenaar, en daar de ambtenaar en leidinggevende verantwoordelijk voor maken. Inclusief budgetplafond.

Tot zover deze eerste aanzet. Wie heeft er andere of betere ideeën?

Of blijven we dit alles gewoon accepteren als een systeemfout die niet te fixen is? Met de bijbehorende berg maatschappelijke, persoonlijke en financiële schade.

>Reageer hier op: ‘Waarom de overheid achteraan hobbelt met mediation’.